Son 200 ilin arxeoloji paylanma xəritələmələrı, antik yaşayış
sahələrini tək-tək təsbit edərək xəritələməyə söykənirdi. Ancaq artıq kosmosdan
görüntüləmə texnologiyaları inqilabi bir yenilik gətirir.Keçən həftə
Proceedings of National Academy of Sciences jurnalında nəşr olunan bir
araşdırma insanlığın Mesopotamiyadakı ilk böyük məskənlərinin sirlərinə işıq
tutdu. Peyk görüntülərinə söykənən bu yeni texnologiyaların arxeologiya və
antropologiyaya yeni bir cığır açması
gözlənilir.
Bir çox arxeoloji dəlil insanlığın ilk sivilizasiyalarının
Mesopotamiyada, yəni bu günkü İraq, şimal Suriya, cənub-şərq Türkiyə və cənub-qərb
İranı əhatə edən coğrafi bölgədə həyat tapdığına işarə edir.
Ənənəvi arxeologiya işləri antik sivilizasiyalara dair məlumatlarını
ərazidə edilən qazıntılardan əldə edirdilər. Bu qazıntılar üçün ən çox gözə
batan kurqanlar seçilirdi.Ancaq qədim birliklərin bölgədə həm məkan, həm də müvəqqəti
olaraq yayılımları, bir-birləriylə necə əlaqələr içində olduqları kimi sualları
bu tip mikro yanaşmalarla cavab vermək mümkün deyil. Bunun üçün sistematik
yanaşma məcburi idi. Bu vaxt dövrəyə kosmosdan görüntüləmə texnologiyaları
girdi. Bu texniki köməyiylə Harvarddan arxeoloq Jason Ur və Masaçusets kompüter
alimi Bjoern Menzi insan məskənlərinin görüntülərini misli görülməmiş tərzdə xəritəyə
çəkməyə bacardılar. Ur və Menze'nin yeni üsulu sayəsində Mesopotamiya bölgəsində
23 min kvadrat kilometrlik sahəyə yayılmış və böyük əksəriyyəti daha əvvəl gözdən
qaçmış son 8000 ilə aid 14 min yaşayış yeri xəritələndi.
Uzaqdan görüntüləmə analiz üsulu antrosol adı verilən tipik
bir torpaq növünün təsbitinə söykənir. Bu torpaq tipi xüsusilə uzun müddətli
insan fəaliyyətinin varlığında meydana gəlir. Antrosol torpaqlar dərhal gözə
çarpmayan, ancaq çox ayırd edici bir rəngə sahib və qonşu torpaqlardan orqanik
maddə miqdarınca daha zənginlər. Torpaq analizi ərazi çalışmasındaki
arkeologlar tərəfindən illərdir istifadə edilir ancaq inqilab xüsusiyyətində
olan, Ur və Menzenin çoxlentli peyk görünüşləri köməyi ilə antrosolleri səmadan
təsbit etmək üzrə inkişaf etdirdikləri üsul oldu.
Ur və Menzi, topladıqları çox saydakı məskunlaşma yerinin
dağılımını araşdırdıqlarında, böyük məskunlaşma yerlərinin çaylara yaxın və
yağışı bol bölgələrdə olduqlarını təsbit etdilər. Araşdırmaçılar ayrıca, başqa
yaşayış yerləriylə əlaqələrin sıxlığı artdıqca, məskunlaşmanın də böyüdüyünü
tapdılar. Ancaq araşdırma, məskunlaşma yerlərinin nə zaman inşa edildiklərini
dair məlumat ehtiva etmir. Keçmiş məskunlaşmalarının necə böyüdüyünü çox daha
detallı şəkildə öyrənmək üçün müvəqqəti məlumatın da toplanması lazım olacaq.
Bu tip işlərin, ərazi arxeoloqlarına istiqamət göstərmək və
planlaşdırıcılar hansı ərazilərin əkinçiliyə və ya məskənə açılacağı qərarlarına
köməkçi olmaq baxımından iki böyük praktik faydası olması gözlənilir. Bu tip
arxeoloji məlumat, keçmişin izlərini daşıyan son ipuclarının da təxrib edilməməsi
baxımından son dərəcə əhəmiyyətli.
Gözləyək , görək nə olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder